Prof. dr. Bishoy Zaki
Waar gaat jouw onderzoek over?
Hoewel ik werk rond verschillende theoretische benaderingen uit de beleidskunde, ligt mijn primaire focus op beleidsleren. Simpel gezegd probeert onderzoek naar beleidsleren te begrijpen waarom beleidsactoren “doen wat ze doen” en onderzoekt het de “uitkomsten van wat ze doen”, gebaseerd op wat en hoe ze leren over beleidsproblemen. Mijn werk focust vooral op hoe we beleidsleren kunnen definiëren, identificeren en analyseren, en hoe we de uitkomsten ervan kunnen verklaren. Het helpt ons bijvoorbeeld om beleidsverandering of -stabiliteit te verklaren en te voorspellen. Naast mijn onderzoek naar theoretische benaderingen van beleidsleren, heb ik de voorbije jaren ook sterk gefocust op hoe beleidsactoren leren tijdens crisissen, en meer specifiek COVID-19.
Waarom is jouw onderzoek maatschappelijk relevant?
Leren is overal rondom ons. Met steeds complexere beleidsproblemen zoals klimaatverandering, energie, voedselveiligheid, en zeer recent de COVID-19 crisis, houden beleidsmakers zich continu bezig met beleidsleren. Deze leerprocessen geven in belangrijke mate vorm aan het beleid. We hebben recent nog maar gezien dat het trekken van de juiste lessen een verschil kan maken tussen leven en dood. Daarom proberen onderzoekers niet alleen theorieën te ontwikkelen die verklaren hoe en waarom leren plaatsvindt, maar proberen ze ook in de gaten te houden hoe we beleidsleren in de praktijk kunnen verbeteren. Dat leidt uiteindelijk tot een betere beleidsvoering en tot een verbetering van iedereens leven.
Vanwaar de interesse in dat onderwerp?
Voor ik deel uitmaakte van de academische wereld, was ik bestuurskundige. Ik was continu bezig met beleidsleren, hetzij zelf als leerling of als iemand met de taak om programma’s over beleidsleren of kennisoverdracht te beheren. Ik vond dat proces betoverend en erg belangrijk voor ons begrip van hoe en waarom dingen gebeuren in de publieke sector. Toen ik me verdiepte in de literatuur over beleidsleren, besefte ik hoe rijk die geworden is, maar ook hoeveel werk er nog moet gebeuren. Dat besef creëerde de inspirerende start van mijn onderzoek.
Welk verborgen talent heb je?
Als ik er hier over praat zullen ze helaas niet langer verborgen zijn, maar gelukkig is dit een goede plek om ze uit de doeken te doen. Ik speel graag voetbal, squash, tennis en padel. Ik ben gefascineerd door vliegtuigen, dus zodra ik kan probeer ik wat vliegtraining in te plannen of hier meer over te leren! Ik ben ook geïnteresseerd in kernfusie en astrofysica, maar daar ben ik absoluut niet goed in.
Hoe zouden collega’s jou omschrijven?
Eerlijk gezegd ben ik niet echt zeker. Ik werk continu onder de assumptie dat ze dit niet doen… Maar als ze het doen, hoop ik in de aard van “werkt hard, maar staat ook altijd klaar om iets leuks te doen!”.
Wat is het eerste wat je doet wanneer er onverwacht een gaatje vrijkomt in je agenda?
Wanneer ik geen les geef of geen onderzoek doe, ga ik graag op een spontane trip zodra ik kan, of ik probeer deel te nemen aan een spelletje voetbal met vrienden!